Podsumowanie roku.

Podsumowanie roku 2013.
Albowiem był to pamiętny rok :)))

Taki przegląd roku był na Facebooku... :))) Nie mogłam się oprzeć, co by nie ściągnąć z niego parę print screen'ów...

Przez pierwsze miesiące, do 8 marca wykańczaliśmy nasz domek...
Pierwsze miesiące spędziliśmy jeszcze u Teściów, w R.... i bardzo miło wspominam ten okres mieszkania z teściami!
Liwka chodziła do przedszkola w P. Pani Jola była taka kochana!

Zima trwała bardzo długo, aż do początku kwietnia, to była śniegowa Wielkanoc!  

 

8 marca 2013 wprowadziliśmy się do domu.

Odwiedził nas Amimik... Pewnie gdzieś mam jakieś zdjęcia, jak razem z Tygrysem odśnieżali podjazd...

Później na Skarpę przybył Pan Pająk :)
(a ostatnio Liwka bawiła sie takim halloween'owym pająkiem i mówiła na niego "PAN PAJĘCZYN" :))))) )

 

A później także dwa koty: Marysia od pana Andrzeja i Stefan Dziki Kot od Sławka...

Czyli razem mieszka nas już na Skarpie sześć "osób" :)))

Wiosną przeżyłam małe załamanie... Trzeba było rozstać się z tatą... ale paradoksalnie to wszystko zbliżyło nas ze sobą... i każdemu z nas, po trochu, pozwoliło zachować odrobinę, chociażby pozory normalności. Niech Bóg pobłogosławi te dobre Anioły w domu opieki!!!


Lato było piękne, długie i baaaardzo upalne :)))
Był basen przed domem... i dmuchana niebieska foka :) I urodziny Liwki i codzienne prawie kawy z sąsiadami i nasze ogóry, które trzeba było zbierać co 2 dni.

  

Pod koniec lata przylecieli najukochańsi Przyjaciele z Irlandii, byliśmy z nimi nad Jeziorem Tarnobrzeskim i wtedy właśnie dostałam pracę. Oni chyba przynoszą mi szczęście :)))

  

A potem zaczęła się moja praca w pięknym Krakowie... Udowodniłam, że ... MOGĘ :)))

fot. Paweł Krzan

  2 września ja poszłam do pracy, a Liwcia do nowego przedszkola...

Na Nowy Rok życzyłabym sobie i nam... żeby tylko nie był gorszy niż poprzedni!  

Ale... Nowy Rok i tak już zaczęliśmy od pogrzebu...
W 2013 też było ich zdecydowanie zbyt dużo.

Zmarł sąsiad z naszej działki w K. O Adasiu pisałam w jednej ze swych notek...
Potem nagle zmarł teść kuzynki...
Następny był Wujek Gieniek...
Mała Hania z dalszej rodziny, do tej pory nie mogę uwierzyć...
Amimik...
Halina, żona wujka Witka...

Oby 2014 był wolny od takich "imprez"... Zaliczmy ten ostatni, przedwczorajszy pogrzeb na poczet zeszłego roku.

A Sylwester... Hmm... Byli u nas szwagier z narzeczoną i trojaczkami. Kumpel z jakaś nową laską, ale tylko chwilę. I Rudy był :) Sąsiedzi wieczorem pojechali z małym do szpitala... gdzie stwierdzili zaawansowane zapalenie płuc i co najmniej 12 dni w szpitalu, zastrzyki dożylne... o matko, przez co oni i to dziecko przejdą... Więc
też trochę pechowy ten Sylwester :(


Pozwólcie, że podzielę się z Wami planami na Nowy Rok w następnym poście.
Mam ochotę odpocząć od bloga... tego na Interii ;)
Z jakichś dziwnych względów czuję, że to właśnie jest mi potrzebne. Że chcę być właśnie tu. Jestem zbyt sentymentalna, a żeby iść w przód, nie należy oglądać się w tył.
W zeszłym roku z bólem serca pożegnałam też paru "przyjaciół"....
Takich z dzieciństwa... ale też i takich, dla których najwidoczniej liczyła się tylko moja pomoc.
Ale tych drugich chyba nie ma co żałować ;)

Postanowiłam skupić się na tym co najważniejsze: mój dom, rodzina i praca. 

I zapisywać to wszystko ku pamięci. Tu.


Wszystkiego co najlepsze na ten Nowy Rok życzę!