Koniec urlopu :(((

Ostatni dzień urlopu....
Masakra...
Ten dzień mieliśmy spędzić dla odmiany razem... i znów zabrali mi męża. Tym razem na żniwa....

Wczoraj w R. opitoliliśmy z tytoniu z pół pola... dało mi w dupę... i dziś miało być wolne. Ostatnio Tygrysa w ogóle w domu nie było... bo wstawiał mi z Michałem turbo, bo stroili auto u Przemy (żeby jedno!), bo jeździli z Piotrkiem oglądać auta do kupienia... eh... a ja od jutra już do pracy i znów będę widywać go tylko wieczorami :((( Zaczęłam nawet myśleć, czy by nie wrócić do pomysłu o wolnym zawodzie, żebym mogła bywać w domu więcej...  ale chcąc, nie chcąc, wykorzystałam już jeden z dwóch lat preferencyjnego ZUSu... a opłacać składki w wysokości 1000zł miesięcznie... tylko chyba szaleniec by to robił... No i teraz trochę żałuje, że nie przemyślałam tego wcześniej... Ale jest jeszcze jedna opcja - ale do tego musiałabym zostać rolnikiem... tzn zanabyć jeszcze trochę ziemi. I zarejestrować się w KRUSie ;))) 
 
No i tak strasznie chciałam jechać do znajomych, bo tak bardzo polubiłam tych ludzi! A jak Liwka się dowie, że nie pojedziemy do Kasi, to ja już nie wiem co będzie :((( Liwka ma już u nich nawet swoje kapcie i kupili jej teraz jakiś prezent z odpustu. No, co za ludzie :))) O prezencie jej nie wspominałam, ale sam fakt, że nie pojedziemy do Kasi... Jasne, pojedzie z Tygrysem pewnie jutro. Albo pojutrze.  Ale już beze mnie :(((

A moje auto teraz fruwa, a nie jeździ :))) 

Szaro, buro i ponuro...

Dość długo mnie tu nie było i obawiam się, że wróciłam też tylko na chwilkę. Urlop w końcu kiedyś się skończy i trzeba będzie wskoczyć w codzienny kołowrotek, w którym brak czasu na takie przyjemności..... ale jesień zawsze nastraja mnie do pisania, więc nie wszystko jeszcze stracone ;) Dziękuję za komentarze: szczerze mówiąc, byłam  przekonana, że będę tu  teraz pisała tylko dla własnej przyjemności ;)))

Na polu szaro, buro i ponuro - jedno z najbardziej mokrych lat, jakie pamiętam. Ale i tak jest lepiej, niż w Irlandii, wiec nie usłyszycie ode mnie ani słowa narzekania ;)))

Tygrys wybył do Michała zakładać turbo do mojej kupety :))) Teraz będę jeszcze szybsza ;-P Więc mamy z Liwką chatę tylko dla siebie - gorzej, że zaraz będę zmuszona iść zapalić w piecu na ciepłą wodę, co już takie fajne nie jest, kiedy się nie ma drewna na rozpałkę :-/

 A że pogoda jest, jaka jest, dziś zabrałyśmy się z Liwką za pieczenie ciasteczek - pasuje ludziom pooddawać talerzyki z ciast przeróżnych, a że nie lubię oddawać pustego... ciacha nadadzą się znakomicie ;))) Strasznie dużo ostatnio piekę - zupełnie jak nie ja ;))) Doszło nawet do tego, że upiekłam własnoręcznie tort czekoladowo - waniliowy na 5 urodziny Liwki :)))

W urodziny puszczaliśmy w niebo lampiony szczęścia -  uciecha dzieciaków (i nie tylko :-P ) po prostu bezcenna :))) Następnym razem zamówię je na Sylwestra :)))

Na dużym zdjęciu Bolek. Kotów u nas w tej chwili co niemiara. Sztuk pięć + pies. Jakoś nie znalazły nowych domków. Każdy ma swoje własne koty i też chętnie by je wydał ;))) Tak więc przedstawiam Śnieżkę, Bolka i Pyśka ;)

No jak można się oprzeć takiej przeuroczej Śnieżce???

Chyba odzwyczaiłam się od pisania... słowa po prostu nie chcą się układać w jedną całość.Urlop super udany, choć odczuwam jeszcze spory niedosyt. Jak na razie byliśmy tylko w Kamionce. Zbyt krótko.... W poniedziałek Tygrys wydarł nas siłą za fraki z jeziora, bo żniwa, bo kukurydza, pojechaliśmy prosto do Rogowa stawiać dmuchawę, po czym wzięło i się rozpadało... Minął tydzień, a żniw dalej nie ma, a kukurydzy nikt nie chce kupić. Tak więc szczerze i do bólu odechciało nam się rolnictwa ;))) Żałuję, że nie zrobiłam więcej zdjęć w tej Kamionce, ale kto by myślał o zdjęciach, kiedy do jeziora praktycznie parę metrów, nad jeziorem plac zabaw, rowerki wodne, kajaki, piękna strzeżona plaża dla dzieci.... Coś cudownego :) Zapamiętam ten wyjazd do końca życia, fajne towarzystwo, super miłego właściciela, pyszne jedzenie i plażę zaraz za ośrodkiem - trzeba było przejść furtką koło boiska :)))  Mieliśmy jeszcze jechać do Zakopanego i dupa - pogoda straszna, codziennie ma padać. Więc po co tam jechać? Mam nadzieję, że nadrobimy to we wrześniu - bo nawet co poniektórzy zasiedziali w garażach przeciwnicy wyjazdów powiedzieli, że wypad w góry to można by przemyśleć ;)))  

 

 

Honda przygotowana do malowania ;)

Na koniec zostawiam parę ujęć ze Skarpy i uciekam palić w piecu ;)))

Jesień w kościach ;)

Powiadam Wam, jesień już czuć w kościach.
A jesienią zawsze bierze mnie na pisanie ;)))

A.... czy ktoś mnie jeszcze pamięta? 
To nie jest tak do końca ważne - piszę dla samej przyjemności pisania :)))

Fotki sprzed prawie roku... Rok temu wiele spraw prezentowało się jeszcze zupełnie inaczej... 

Świeczuchy z IKEA. Bo ja jestem uzależniona od IKEA i od świeczuchów. I niedługo znów tam pojadę :)))

A papryka od Leszka, a chilli to jeszcze z Irlandii mamy ;))

I tak, by the way: